استقلال در اساسنامه فدراسیون‌ها، نیاز روز ورزش کشور است تا یک‌بار برای همیشه فدراسیون‌ها با استانداردهای روز جهانی همگام شوند.
استقلال در اساسنامه فدراسیون‌ها، نیاز روز ورزش کشور است تا یک‌بار برای همیشه فدراسیون‌ها با استانداردهای روز جهانی همگام شوند.
به گزارش خبرنگار تیتر قزوین، تجربه موفق اما پرهزینه فدراسیون فوتبال در تصویب اساسنامه مستقل، حالا وزارت‌نشین‌ها را بر آن داشته تا راهی که فوتبال ایران قریب به 16 سال پیش رفت را امروز استارت بزنند. کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان دولت سیزدهم از تصمیمش مبنی بر مستقل شدن اساسنامه کلیه فدراسیون‌های ورزشی پرده برداشت و عنوان کرد باید با استفاده از ظرفیت حقوقی داخل کشور و با کمک فدراسیون‌ها، هر فدراسیونی اساسنامه تخصصی خود را داشته باشد.
او با تاکید بر این که وزارت ورزش و جوانان برای مستقل شدن اساسنامه کلیه فدراسیون‌های ورزشی کاملا مصمم است، گفت: «به دنبال آن هستیم که راهکارهای قانونی را به لحاظ حقوقی پیدا کنیم تا هم دغدغه و نگرانی که در بخش بین‌المللی طبق منشور المپیک وجود دارد، برطرف شود و هم دغدغه‌های داخل کشور. همچنین قوانین و مقررات کشور مدنظر قرار بگیرد تا هر فدراسیونی دارای اساسنامه مستقل شود.»
اصرار بر مستقل شدن اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی شاید این سوال را شکل دهد که اساسا چرا باید در این برهه زمانی وزارت ورزش چنین تصمیمی بگیرد؟ هرچند که این تصمیم قطعا نیازمند کار کارشناسی قوی است اما خطرهایی ورزش کشور را تهدید می‌کند که بی‌تاثیر در اتخاذ این تصمیم نیست؛ خطرهایی که متاثر از ایرادات موجود در اساسنامه واحد فدراسیون‌های ورزشی است.
هنوز خاطرمان هست که بعد از عملکرد ضعیف تیم ملی در جام جهانی 2006 با برانکو ایوانکوویچ، تراژدی فوتبال ایران رقم خورد و با دستور شفاهی محمد علی‌آبادی رئیس وقت سازمان تربیت بدنی، محمد دادکان از ریاست فدراسیون فوتبال برکنار شد؛ اتفاقی که تبعات زیادی به دنبال داشت؛ تعلیق فدراسیون فوتبال ایران در تاریخ 2 آذرماه 1385؛ اما با رایزنی‌های مقامات ورزش ایران با فیفا، فدراسیون بین‌المللی فوتبال با تشکیل کمیته‌ای شش نفره و ارائه فرصتی 100 روزه به فوتبال ایران، خواستار اصلاح اساسنامه این فدراسیون شد.
از همان جا بود که کلید اصلاح اساسنامه و مستقل شدن اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران از سایر فدراسیون‌های ورزشی زده شد و در نهایت دی‌ماه سال 86 بود که علی کفاشیان با اساسنامه تازه تدوین شده، به‌عنوان رئیس وقت فدراسیون فوتبال انتخاب شد. البته این اساسنامه که نخستین تجربه ورزش ایران در تدوین یک اساسنامه مستقل بود، چندین بار مورد بازنگری و اصلاح قرار گرفت و در نهایت اساسنامه جدید در تاریخ 22 آبان ماه سال 99 به تایید فدراسیون بین‌المللی (فیفا) رسید و متعاقب آن مجمع انتخاباتی برگزار و طی آن شهاب‌الدین عزیزی خادم به‌عنوان رئیس فدراسیون (10 اسفند 99) انتخاب شد.
صرف‌نظر از شفاف‌شدن مسیر برگزاری مجامع انتخاباتی، مستقل شدن اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی مزایای متعددی به دنبال خواهد داشت که از آن جمله می‌توان به کوتاه شدن دست مدعیان پرتعداد و البته سفارشی برای رسیدن به صندلی ریاست فدراسیون‌های ورزشی اشاره‌کرد.
به نظر می‌رسد استقلال در اساسنامه فدراسیون‌ها، نیاز روز ورزش کشور است تا یک‌بار برای همیشه فدراسیون‌ها با استانداردهای روز جهانی همگام شوند. ضمن این‌که اساسنامه کنونی فدراسیون‌های ورزشی که پیش‌تر و در تاریخ 20 تیر 1400 توسط اسحاق جهانگیری، معاون اول وقت رئیس جمهور ابلاغ شده بود، با ایراداتی همراه است؛ ایراداتی که موجب شد هم آیین‌نامه و هم اساسنامه نیازمند بازنگری گردد و حالا به نظر می‌رسد این بهترین فرصت است ضمن اصلاح ایرادات قبلی، فدراسیون‌های ورزشی با استعانت از یک تیم حقوقی قوی تدوین اساسنامه مستقل خود را کلید بزنند.
انتهای پیام/
منبع: ایرنا
