نحوه واکنش و برخورد والدین در برابر خواسته‌ها و درخواستهای کودکان می‌تواند تعیین کننده آن باشد که کودک خواسته‌های مطلوب یا نامطلوب داشته باشد. در نتیجه بهتر است والدین از ابتدا با شیوه صحیح تربیت کودک و برخورد با خواسته‌های کودک آشنا شوند.
نحوه واکنش و برخورد والدین در برابر خواسته‌ها و درخواستهای کودکان می‌تواند تعیین کننده آن باشد که کودک خواسته‌های مطلوب یا نامطلوب داشته باشد. در نتیجه بهتر است والدین از ابتدا با شیوه صحیح تربیت کودک و برخورد با خواسته‌های کودک آشنا شوند.
یادداشت نشریه تقاطع شماره 21 | حتما برایتان پیش آمده که وقتی با کودکتان به خرید رفته‌اید، فرزندتان اسباب بازی یا خوراکی مورد علاقه‌اش را در مغازه‌ای می‌ببیند و آن را از شما درخواست می‌کند. آن لحظه یا وقت خرید وسیله یا خوراکی مورد نظر کودک خود را ندارید یا آن‌چه او می‌خواهد هزینه بالایی دارد که توان خرید آن را ندارید. در چنین شرایطی، فرزندتان جیغ می‌زند یا به شدت گریه می‌کند و چیزی را که خواسته از شما طلب می‌کند. در آن موقعیت، هم باید نگاه‌های خاص سایر خریداران را تحمل کنید، هم اینکه او را آرام سازید.
برخی والدین نسبت به این وضعیت بی‌اعتنا هستند و امیدوارند قضیه زودتر تمام شود، اما خیلی از مادر و پدرها در چنین موقعیتی با خریدن آن خوراکی یا اسباب‌بازی مورد نظر کودک‌شان، خود را از مهلکه نجات می‌دهند. حتما موقعیت‌های دیگری نیز برای شما پیش آمده که با عصبانیت، خشم، ناسزا گفتن یا لجبازی کودکتان مواجه می‌شوید، وضعیتی که نمی‌دانید دقیقا باید چه کنید. در ادامه به این موقعیت‌ها و رفتارهای درست و نادرست والدین می‌پردازم.
نحوه برخورد با خواسته‌های کودک
نحوه واکنش و برخورد والدین در برابر خواسته‌ها و درخواستهای کودکان می‌تواند تعیین کننده آن باشد که کودک خواسته‌های مطلوب یا نامطلوب داشته باشد. در نتیجه بهتر است والدین از ابتدا با شیوه صحیح تربیت کودک و برخورد با خواسته‌های کودک آشنا شوند.
والدین باید بدانند که حرف زدن با کودک و آموزش دادن به او اصولی دارد که همیشه می‌تواند کمک کننده باشد. بهتر است والدین دلیل نه گفتن و رد کردن درخواست کودک را توضیح دهند. در بسیاری موارد کودک منظور والدین را درک نمی‌کند و همانطور به لجبازی خود ادامه می‌دهد. اما والدین باید بدانند که توضیح دادن به کودک و آموزش به او یک مساله زمان‌بر و طولانی مدت است و یک امر ضروری در تربیت می‌باشد.
اگر والدین بدون توضیح و آموزش به کودک صرفاً فقط با خواسته‌های او مخالفت کنند، کودک پرخاشگر‌تر و لجبازتر خواهد شد و رابطه صمیمی بین والدین و کودک خدشه‌دار می‌شود، اما با توضیح دادن شرایط، کودک در طول زمان یاد می‌گیرد که درخواستهای نامطلوب خود را کاهش دهد.
والدین با داشتن سبک فرزندپروری مقتدرانه می‌توانند در حین مهربان بودن و رابطه صمیمی با کودک، از همان ابتدا حد و مرزهایی را برای کودک‌شان تعیین کنند. از همان دوران نوزادی، والدین باید به طور مستقیم و قاطعانه به برخی درخواستهای کودک خود «نه» بگویند. اگر از همان اوایل تولد، مادر در شرایط مناسب به طور قاطعانه و جدی و در حین حال با محبت و صمیمیت با برخی درخواستهای نامطلوب نوزادش مخالفت کند، نوزاد به مرور یاد خواهد گرفت که داشتن درخواست لزوماً به منزله برآورده کردن آن از طرف والدین نیست. این مساله باعث می‌شود که در سال‌های کودکی درخواستهای نامطلوب کودک کاهش پیدا کند و به حداقل برسد.
همیشه به کودکتان حق انتخاب دهید
در بسیاری از موارد میل شدید جلب توجه در کودکان موجب می‌شود برای دیده شدن درخواستهای زیادی کنند. هنگامی که کودک یک درخواست معقول و مطلوب دارد، به او حق انتخاب دهید تا از گزینه‌های مختلف به خواسته خودش یکی را انتخاب کند. این کار باعث می‌شود تا کودک احساس کند که بر شرایط و زندگی خودش کنترل دارد.
علاوه بر حق انتخاب دادن به کودک، والدین می‌توانند برای خواسته‌های نامطلوب کودک به آنها پیشنهاد جایگزین بدهند. گاهی کودک بدون در نظر گرفتن شرایط و وضعیت صرفاً از جانب والدین درخواست می‌کند. والدین می‌توانند با دادن پیشنهاد جایگزین، درخواستهای کودک را هدفمندتر کنند.
نکته‌ای که دانستن آن اهمیت دارد این است که اگر یک روش برای دوستان یا آشنایانتان موفقیت‌آمیز بوده، ممکن است برای کودک دیگر یا کودک شما مفید و موثر واقع نشود. پس باید راه‌های مختلفی را امتحان کنید. اگر در انجام این کار کلافه شده‌اید و تمام روش‌ها را انجام داده‌اید به یک روانشناس یا مشاور کودک مراجعه کنید تا با بررسی و ارزیابی دقیق شرایط کودک و خانواده راه حل مناسب را در اختیار شما قرار دهد.
3 گام مهم برای اصلاح رفتارکودک
قدم اول- توضیح دادن ساده: به کودک خود توضیح بدهید؛ چرا در حال حاضر امکان تحقق خواسته‌اش وجود ندارد. استفاده از روش «پیشنهاد جایگزین» هم می‌تواند به توافق شما و کودکتان کمک کند، مثلا بگویید به جای تماشای تلویزیون، برایت در رختخواب قصه می‌گویم.
قدم دوم- توجه نکردن: به فرزندتان بگویید در حال حاضر امکان برآورده کردن خواسته‌اش فراهم نیست. اگر فرزندتان همچنان به اصرار خود ادامه داد، به او بی‌توجهی کنید. این قدرت روانی را داشته باشید که در برابر جیغ و داد و گریه‌های او دوام بیاورید. نگران این بی‌تفاوتی نباشید زیرا فرزندتان را تربیت می‌کنید و تربیت همیشه با لحظات خوشی همراه نیست. کودکتان کم‌کم می‌فهمد که نمی‌تواند با روش نامطلوب گریه و لجبازی، به خواسته‌اش برسد.
قدم سوم- رفتار آینه‌ای: در این روش برعکس «بی‌توجهی»، باید در برابر هر خواسته کودک، یک بار پاسخ منفی خود را تکرار کنید: «الان وقت خوابه، باید به رختخوابت بری». این جمله را درست مانند آینه‌ای در برابر رفتار کودک آنقدر تکرار کنید که کودک بفهمد هیچ راهی جز پذیرش خواسته شما ندارد. زمان مقاومت کودک در برابر خواسته شما، مهم این است که درنهایت کوتاه نیایید و تا آخر روی تصمیم‌تان بمانید و در اجرای این تصمیم با سایر اعضای خانواده هماهنگی رفتار داشته باشید. لازم است پدر و مادر در این زمینه هم‌نظر باشند.
و سخن آخر اینکه، کودکان، خواسته‌ها و نیازهای زیادی دارند، اما مهارت لازم برای انتقال این خواسته‌ها به دیگران را ندارند، چون مغز آنها به اندازه‌ی کافی رشد نکرده و مهارت‌های کلامی به خوبی شکل نگرفته است، با وسایل دیگری این کار را انجام می‌دهند: با گریه کردن، فریاد زدن، پرتاب کردن اشیا، مو کشیدن، چنگ زدن و... این رفتارها از ویژگی‌های رشدی کودکان محسوب شده و رفتاری طبیعی در این سن است. وظیفه والدین این هست که آگاهی خود را درباره مراحل رشدی کودک بالا ببرند تا بتوانند تربیتی متناسب با درک و فهم کودک داشته باشند.
انتهای پیام/
